Autorka noty: Justyna Wojnowska
REJON RENU I MOZY, przełom XII i XIII wieku
Biblioteka Diecezjalna w Pelplinie, 10(12)
MSPL 2909
Historia: jedna z dwóch ksiąg najprawdopodobniej przywiezionych z Doberanu jako część fondu uposażeniowego cystersów do klasztoru w Pelplinie ufundowanego w 1274 roku. Drugi rękopis należący do tego samego kompletu nosi sygnaturę 10(12).
BDP 11(25), nota na dolnej wyklejce oraz sygnatura i pieczątka BDP, fot. J. Wojnowska
Podłoże pisarskie: pergamin, k. 175, wymiary karty: ok. 35,5 × 25 cm.
Zawartość: Pismo Święte Starego Testamentu z komentarzami św. Hieronima. Księga Przysłów, Księga Koheleta, Księga Mądrości, Pieśń nad Pieśniami, Mądrość Syracha, Księga Hioba, Księga Tobiasza, Księga Judyty, Księga Estery, Księga Ezdrasza oraz Księgi Machabeuszy. Na kartach 70v i 71r znajduje się dzieło Anonima O przeniesieniu ciała świętej Marii Magdaleny.
Blok: 22 składki, z których większość to kwaterniony zszyto grubą białą nicią i połączono ze sobą pięcioma podwójnymi więzami sznurkowymi w różnych odstępach. Anomalie występują w składce IV (kwinterion, w którym wycięto kartę między 26 a 27), w składce IX usunięto ostatnią kartę, a składka XXII byłaby kwinternionem, ale między kartą 166 a 167 również brakuje karty.
Schemat pisarski: linie wykonane atramentem wyznaczające dwie kolumny tekstu, część składek oznaczono kustoszami, foliację znacznie później naniesiono atramentem.
Pismo: praegothica będąca dziełem kilku rąk pod koniec tomu zaczyna nabierać cech pisma gotyckiego.
BDP 11(25), górny grzbiet kodeksu, fot. J. Wojnowska
BDP 11(25), k. 5r, schemat pisarski, fot. J. Wojnowska
Dekoracja
14 inicjałów plecionkowych z ornamentami florystycznymi i zoomorficznymi zdobionych kaligraficznie oraz lawowanych czerwienią, zielenią, błękitem i żółcią. (k. 2r, k. 17r, k. 23r, k. 34v, k. 37v, k. 38v, k. 71v, k. 72v, k. 90r, k. 96v, k. 105v, k. 114r, k. 139r, k. 160r). Ponadto księgę zdobią liczne lombardy najczęściej czerwone, czasem dekorowane złotawą plamą barwną oraz inicjały z dekoracją protofiligranową o wysokości od 2 do 7 wersów, gdzie same litery najczęściej malowano rubrą lub zielenią, a zdobienia wykonywano piórkiem.
Oprawa
dębowe okładziny obleczone brązową skórą ze śladami po metalowych guzach, ślady po brakujących zapinkach, otwory po brakujących więzadłach i ślady po metalowych nóżkach umożliwiających postawienie księgi.