Autorka noty: Anna Putkowska
POMORZE (Żukowo?), 1. POŁOWA XIV W., PRZEŁOM XIV i XV W., KONIEC XV W.
BDP L22
Antyfonarz L22 jest to jedyna ponorbertańska księga w pelplińskim zasobie bibliotecznym, która trafiła do Pelplina najprawdopodobniej po kasacie zakonu norbertanek w XIX wieku.
Podłoże pisarskie: owczy pergamin, 292 karty o wymiarach ok. 42,5×30,5 cm (kilka kart papierowych doklejono w okresie nowożytnym).
Zawartość: Proprium de tempore (od I niedzieli adwentu do XXIV niedzieli zwykłej, s. 3–284) oraz Proprium de sanctis (od oficjum o św. Mikołaju do oficjum o św. Małgorzacie, s. 293–584).
Blok: 30 składek (głównie kwinterniony), które połączone są za pomocą pięciu skórzanych, podwójnych zwięzów, sploty zostały wpuszczone w obleczenie oprawy.
Schemat pisarski: wykreślony czarnym inkaustem, notacja muzyczna oraz lustro tekstu zostały wkomponowane w jedną kolumnę w wyznaczonym piórem schemacie, który jest zróżnicowany. Do tekstu wprowadzono rubrykowania. Kodeks paginowany.
Pismo: notacja kwadratowa (nota quadrata), czarnym inkaustem, notacja zapisana jest w systemie czteroliniowym; teksty antyfon teksturą gotycką; rubrykowania. Pismo trzech rąk (w ostatniej składce wyraźna odrębność - pismo o kroju charakterystycznym dla przełomu XIV i XV w.)
Zanotowano odrębność ostatniej składki (s. 579-584) pod względem schematu, materiału pisarskiego, zapisu i dekoracji.
Dekoracja
Liczne ozdobne inicjały filigranowe antyfon, hymnów i responsoriów - naprzemiennie czerwone i błękitne, w większości z filigranem w odwrotnej barwie. Cztery duże ( wys. ok. dwóch systemów) inicjały incipitowe oraz 6 mniejszych inicjałów incipitowych (wys. ok. jednego systemu)
Wersy (versus) rozpoczynają natomiast czarne inicjały kaligraficzne (kadele) z filigranem. Kadele wystepujące w ostatniej składce zostały wzbogacone o motywy główek.
W kodeksie występuje jeden malowany niestarannie gwaszem i złocony inicjał H(odie) przy święcie Bożego Narodzenia, s. 39.
Oprawa
późniejsza, z k. XV w., deskowa; deski dębowe o wymiarach ok. 45×32 cm i o grubości ok. 1,5 cm. Obleczenie wykonano ze ślepo tłoczonej skóry brązowej. Oprawa nosi ślady po metalowym wyposażeniu, które się nie zachowało. Do wyklejek okładziny wykorzystano makulaturę oprawową.
Stan zachowania
Ołtarz Maryjny, ok. 1500, warsztat śląski
Autor: Alicja Grabowska, 2009
<!-- @page { size: 21cm 29.7cm; margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } A:link { color: #000080; so-language: zxx; text-decoration: underline } A:visited { color: #800000; so-language: zxx; text-decoration: underline } --> Kwatera środkowa z Marią, św. Marią Magdaleną i św. Barbarą, fragment