- Odsłony fototeki: 5819498
- Wszystkie zdjęcia: 26258
Późnogotycka Madonna z Dzieciątkiem
Rzeźba z piaskowca, przypisywana niegdyś "Mistrzowi Lubeckich Madonn Kamiennych", zapewne dzieło westfalskie z ok. 1470 r. Ujęcie figury wydaje się echem wcześniejszych Pięknych Madonn, a bezpośrednio osadzone jest w starszych, francuskich i niderlandzkich pierwowzorach z pierwszej poł. XV stulecia. Twarz Marii, pociągła i lekko opuchnięta, zdradza tradycję rzeźby sluterowskiej i ma swoje niderlandzkie analogi, podobnie jak motyw długich włosów, rozpuszczonych na ramiona w falistych puklach. Madonna podtrzymuje na prawym ramieniu nagie Dzieciątko, podając mu trzymany w prawej dłoni koszyczek z winogronami (owoce jako symbol Męki, atrybut częsty u tzw. Pięknych Madonn westfalskich i niderlandzkich). Jezus sięga do rąbka maforium (gest zakorzeniony w tradycji francuskiej pocz. XIV w.), prawą rączką ujmuje palec wskazujący Matki. Wysoka korona na głowie Marii, zdobiona dwunastoma rozetami, charakteryzuje ja jako Niewiastę Apokaliptyczną. Uformowanie draperii nosi cechy stylu łamanego i charakteryzuje się tendencją do dekoracyjności.