Fototeka

Pierwsza anglosaska wspólnota mnichów została utworzona w Durham nad rzeką Tees w końcu wieku IX przez uciekinierów z nękanego najazdami wikińskim Lindisfarne (zw. Holy Island). Tamtejsi mnisi przenieśli do Durham szczątki św. KUTBERTA, jednego z najważniejszych świętych angielskich, którego kult stał się podstawą późniejszej prosperity klasztoru; katedra w Durham do dziś nazywana jest „relikwiarzem św. Kutberta”. Relikwie spoczęły w drewnianej rzeźbionej trumnie z 698r., w której umieszczono m. in. pektorał należący do świętego i paramenty liturgiczne z daru króla Aethelstana z 934r.– stułę i manipularz (grób został obrabowany przy okazji rozwiązania opactwa i większość skarbów przepadła, relikty trumny i jej wyposażenia prezentowane są w skarbcu katedralnym). W 1022 złożono tu również szczątki św. Bedy Czcigodnego (zm. w Jarrow w 735 r.) , którego grób znajduje się obecnie w Kaplicy Galilejskiej. Po najeździe normańskim Wilhelm Zdobywca ustanowił w Durham nową wspólnotę benedyktyńską oraz księstwo biskupie. Klasztor benedyktyński został skasowany w l. 1536-1541.