Fototeka

W średniowieczu Norymberga ("Pępek Niemiec", "Środek Europy") stanowiła jedno z najważniejszych i najbogatszych miast Rzeszy Niemieckiej. Jej niezwykły sukces jet pewnym historycznym paradoksem - nigdy nie stała się miastem rezydencjonalnym, nie była siedzibą biskupa, uniwersytetu, nie posiadała antyczno-rzymskiej tradycji, nie była węzłem komunikacyjnym ani ważnym portem. Decydujące dla jej rozwoju były warunki geopolityczne - była ośrodkiem chętnie odwiedzanym przez cesarzy, uzyskała status prawny miasta cesarskiego (wolnego miasta pod cesarską ochroną), była miejscem odbywania sejmów Rzeszy (Reichstagów), a przede wszystkim zyskała znaczenie jako bardzo ważny ośrodek handlowy i produkcyjny. Chlubą Norymbergi było prężne kupiectwo i seryjna, komercyjna wytwórczość rzemieślnicza (tzw. norymberszczyzna - pasmanterie, produkty i półprodukty z metalu  - jak drut i ostrza noży, wyroby złotnicze i ich surogaty) a także druki i grafika.